Rys historyczny
Dobieszewo – wieś sołecka położona w województwie pomorskim, powiecie słupskim w gminie Dębnica Kaszubska, licząca obecnie około 150 mieszkańców. Wzmiankowana w źródłach historycznych już w 1294 roku. W tym czasie dobra należały do dobieszewskiej gałęzi rodu von Zitzewitz. Od 1635 roku przez kolejne blisko trzysta lat, właścicielem majątku była rodzina Paula von Gottberga. W 1908 roku kupił je Wilhelm von Zitzewitz i w rękach jego rodziny Dobieszewo pozostawało do końca 1945 roku. Ostatnią panią na włościach była Henrietta von Zitzewitz. Dobieszewo wyróżnia się zwartą zabudową wsi, ponieważ leżało na szlaku handlowym (Słupsk – Gdańsk) a mieszkańcy pełnili funkcję usługowo – rzemieślniczą. Były dwie piekarnie, masarnia, mleczarnia, karczma z hotelem, wozownia, stajnia, kuźnia, warsztat kołodziejski, stacja paliw.
Kościół
Do dziś w Dobieszewie zachował się położony w centrum wsi na skarpie wzmocnionej kamiennym murem XVII-wieczny kościół, który znajduje się pod opieką Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Gdańsku, Delegatura w Słupsku. Dawniej był to kościół protestancki – obecnie katolicki pod wezwaniem Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika. Pierwsze wzmianki o kościele, który strawił pożar w 1715 roku, sięgają roku 1385. Na jego zgliszczach został zbudowany obecny kościół pochodzący z 1779 roku, o czym świadczy data na chorągiewce dachowej. Następnie w 1815 roku został on prawdopodobnie wyremontowany lub też przebudowany. Kościół posiada typową konstrukcję szachulcową, zwaną inaczej budownictwem ryglowym lub „pruskim murem. Od północnego-zachodu znajduje się kwadratowa wieża z wejściem do świątyni, która w części parterowej jest murowana, wyżej ma konstrukcję drewnianą szalowaną deskami. Trójspadowy dach kościoła oraz wieża pokryta jest gontem, ciętym i układanym podwójnie. Kościół zbudowany został na planie prostokąta, jednonawowy z emporą muzyczną od północnego – zachodu. Nawa kościelna od południowego – wschodu zamknięta jest trójbokiem. Przy prezbiterium od północy i wschodu znajduje się wieloboczna zakrystia z wejściem od wschodu. Część prezbiterialna od nawy oddzielona jest krótkimi ściankami. W narożniku nawy są drewniane schody prowadzące na emporę. Na szczególną uwagę z zabytkowego wyposażenia zasługuje ołtarz i bogato zdobiona ambona z I połowy XVIII wieku, prospekt organowy datowany na XIX wiek oraz dzwon z 1851 roku. Na teren kościoła prowadzi od zachodu murowana brama pierwotnie nietynkowana, nakryta dachem pulpitowym pod którym stoi figura patrona kościoła – św. Stanisława. Przy wejściu do kościoła stoi masywny, drewniany, bogato zdobiony krzyż z postacią ukrzyżowanego Chrystusa, będący darem parafian.
Parafia
Parafia rzymskokatolicka w Dobieszewie, diecezja Pelplińska, dekanat łupawski.
20 września 1966 roku Kardynał Wyszyński nadał tytuł parafii: 1) Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika – odpust 8 maja; 2) Najświętszej Maryi Panny Różańcowej – odpust 7 października. Początkowo kościół w Dobieszewie był kościołem filialnym przy parafii w Dębnicy Kaszubskiej. Obecnie jest samodzielną parafią do której przynależy kościół filialny w Warblewie i 16 okolicznych wsi : Borzęcinko, Borzęcino, Boguszyce, Brzeziniec, Dobieszewko, Dobra, Jamrzyno, Leśnia, Łabiszewo, Podole Małe, Starnice, Starniczki, Troszki, Warblewo, Warblewko, Żarkowo. Liczba parafian wynosi obecnie ok. 1300 osób.
W dniu 20 sierpnia 2023 roku dekretem ks. biskupa parafię objął ks. Sławomir Ossowicki.
Na przełomie lat proboszczami parafii byli:
- ks. Patalas Marian
- ks. Pawlukowski Ryszard
- ks. Bończa-Bystrzycki Lew
- ks. Strzelecki Jan
- ks. Cebula Kazimierz
- 1983- 1989 ks. Staniszewski Ludwik
- 1989 – 1990 ks. Marian Górka
- 1990 – 2001 ks. Kazimierz Gajda
- 2001- 2018 ks. Jerzy Śliż
- 2018 – 2023 ks. Michał Kempa